Reuring!

Eindelijk was daar op zaterdag 22 mei een flintertje, een glimp, een glinstering van waar ik als ondernemer een enorme kick van krijg. De eierkoekproeverij van student Voeding en Diëtetiek Miriam bracht reuring in de bakkerij. Laat die ontstane bedrijvigheid nu precies zijn wat ik zo mooi vind aan mijn bedrijf. Wildvreemden die met elkaar in gesprek raken over het onderwerp wat ze verbindt; het glutenvrij dieet. Een moeder van een kind dat net glutenvrij moet eten kreeg tips van een klant die zich al jaren in de glutenvrije wereld bevindt. Geweldig hoe dat zo loopt. Dat de ervaringsdeskundige van ver kwam voor de producten van de Gebaksjuwelier, maakte indruk op de nieuwe klant. En op mij ook nog steeds (:

Tijdens de proeverijen die we normaal gesproken 2 – 3 keer per jaar organiseren gebeurt het uitwisselen van advies, tips en ervaringen constant. Mensen gaan aan de grote tafels zitten, krijgen lekkernijen voorgeschoteld en raken aan de praat. Het enige wat wij, team Gebaksjuwelier, hoeven te doen is de deur open te zetten en het te faciliteren. De gesprekken ontstaan vanzelf. Die momenten zijn zo waardevol. Als je ooit een proeverij bij de Gebaksjuwelier hebt meegemaakt, dan kan dat je niet ontgaan zijn. Ik kan niet wachten tot de eerste proeverij weer op de agenda staat!

.

De verbindende factor

Toen ik startte met de bakkerij, was de missie: mensen met een glutenvrij dieet zorgeloos te laten genieten van lekker glutenvrij brood en banket. Achter die missie zit iets diepers, iets wezenlijks… het gevoel dat je er toe doet, dat je mee doet. Zoals een vaste klant in de winkel zei: ‘Elke keer als ik hier ben, voel ik dat ik erbij hoor. Niks geen moeilijk gedoe met wat is glutenvrij en melkvrij. Er is genoeg om te kiezen’. Exact. In Terug naar de kern schreef ik dat de Gebaksjuwelier de focus richt op het glutenvrije gebak, dat daar mijn passie ligt. Maar dit, dit gaat zoveel verder dan een verrukkelijk gebakje. Dit gaat over het menselijke contact, de verbinding met datgene om je heen, jezelf erkennen in je zijn.

.

Why? 
Because it reminds me that owning a business that at its core is all about 
love, sharing, giving generously, putting a small piece of myself into every creation 
- that's really about the human connection I'm making more than anything else
The Business of Baking 

In het blog ‘Glutenvrij als bindmiddel’ schreef ik hoe de Gebaksjuwelier deel uitmaakt van de samenleving door het leveren van glutenvrije producten aan minima. Dat gebeurde tot vorige maand vooral wanneer de vriezer in de bakkerij begon uit te puilen met onverkocht brood. Na een oproep op de website zijn er twee stichtingen bijgekomen waar we op structurele basis brood aan doneren. Zo fijn dat we een steentje kunnen bijdragen. Na de zomer starten we met een pilot bij een organisatie die o.a. een Voedselbank in Flevoland beheert. Minima die net niet in aanmerking komen voor de Voedselbank kunnen daar terecht voor praktische en financiële hulp. Met als doel om uiteindelijk weer mee te doen in de samenleving.

.

Afstand klein maken

Als je de socials van de Gebaksjuwelier volgt, weet je dat er mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in de bakkerij werken. Lees in ‘Gebaksjuwelier, meer dan glutenvrij hoe vanaf dag één de Gebaksjuwelier onder de werktitel ‘Sociale Werkplaats De Geflipte Appelflap’ als veilige haven heeft gefungeerd. De aanwas van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt is organisch gegroeid. Kwestie van de deur open zetten, de mensen binnen laten en kijken naar wat mogelijk is. Hizkya, één van de medewerkers, wil graag op de foto ‘voor op Facebook’. Om eerlijk te zijn: hij krijgt gemiddeld 5x zoveel likes als een verdomd lekker gebakje haha. Hartstikke goed voor het algoritme.

.

Contact maken

Het lijkt mij fantastisch om naar een situatie te gaan waar we elkaar bij de toonbank in de ogen kunnen kijken in plaats van in onze eigen reflectie in het plexiglas ‘spatscherm’. Ik heb het scherm dit weekend weggehaald en wat een openheid ontstond er! Ik kon de klanten zien en zij mij. Deze kleine aanpassing maakt het klantcontact zoveel aangenamer, meer ‘connected’.

Ook kan ik niet wachten tot het mondkapje verdwijnt. Al dat non-verbaal gedrag wat schuil gaat achter zo’n mondkapje? Als ex-slechthorende met oud luistergedrag (zoals liplezen, mimiek lezen) is het energie slurpend om alleen aan de ogen en het soms vervormde stemgeluid te moeten opmaken wat er nu bedoeld wordt. Ik moet toegeven, het gaf ook hilarische situaties, maar goed, ik zie liever je gezicht helemaal. Dan kan ik je beter ‘horen’.

Wellicht kunnen we binnenkort weer met een kleine groep rond de werkbank, elkaars spullen lenen, iemand aanstoten, elkaars producten proeven tijdens een workshop of bakdemonstratie zonder gelijk in de paniekstand te schieten.

Deze interacties lijken mij een mooie manier om meer verbinding met elkaar te maken. Naast natuurlijk het maken van lekkerste glutenvrije gebakjes voor jouw genietmomenten thuis of op bezoek.

Ik weet dat niet iedereen staat te popelen om meer met elkaar fysiek in contact te komen, maar ik kijk er naar uit!

.

'De lucht die ik inadem gaat mijn lichaam in  
en wordt een deel van me.  
De lucht die ik uitadem gaat naar iemand anders 
en wordt een deel van hem.  

Alleen door te kijken hoe de lucht beweegt, 
beseffen we dat we allemaal met elkaar verbonden zijn,  
niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk.'  
Haemin Sunim 

.

Smakelijke groet,

Paula