Hoe je van een fout iets moois kan maken… een waargebeurd verhaal.

‘Nog even snel een deegje zetten, dan kan het koelen en morgen gebakken worden’, denk ik gehaast en mijn gedachten flitsen door naar wat er nog meer op de planning staat.

Ik pak alle ingrediënten voor het melkvrije speculaasdeeg, ráts ráts, blindelings uit de rekken. Hop, mengkom op de weegschaal en wegen maar. Bloem, zout, suiker, plantenmargarine, speculaaskruiden en ei vormen een mooie berg in de mengkom. Daarna doe ik de kom onder de mixer, zet de mixer aan en binnen een mum van tijd is het speculaasdeeg klaar.

Kan gebeuren

‘Ah nee toch!’ Nu pas, met het deeg kant en klaar in mijn handen, zie ik dat de kleur niet klopt. En wacht eens even, ook de geur is niet helemaal wat het hoort te zijn. Ik heb kaneel gebruikt in plaats van speculaaskruiden… De blikken (op inhoud en opschrift na, precies hetzelfde) stonden in een andere volgorde in het rek. In mijn haast dus het verkeerde blik gepakt. Is dit dan dat moment waarop ik iemand hoor zeggen ‘Haastige spoed is zelden goed?’

Ik leg het kaneeldeeg in de koeling, want ja, weggooien is zonde en wie weet kunnen we er nog iets mee. Aangezien alle ingrediënten nog op de werkbank staan en ik alleen het juiste blik specerijen hoef te pakken, is het speculaas deeg snel gemaakt. Ik controleer voor de zekerheid nog een keer of ik echt de speculaaskruiden toevoeg. Als dat het geval is, kan ik de mixer aanzetten en ben ik, zo’n 10 minuten later, twee deegjes rijker.

Eureka!

Tijdens het opruimen krijg ik opeens een ingeving. Voor mijn examen aan de banketbakkersopleiding heb ik dambordkoekjes gemaakt, een koekje met vlakjes uit twee verschillende kleuren deeg. Zouden we zoiets ook kunnen maken met dit deeg? Het glutenvrije, melkvrije koekjes deeg is lastiger uit te rollen dan de roomboter variant, maar het is het proberen waard.

Na overleg met bakker Suzette gaat ze later die week* aan de slag. Ze maakt nog een melkvrij deeg zonder specerijen, zo houdt het deeg zijn lichte kleur. Het kaneeldeeg en het lichte deeg rolt ze uit in plakken. Die strijkt ze in met eiwit, zo blijven de lagen goed op elkaar zitten. Deze lagen rolt ze op en snijdt ze daarna in dunne plakjes. Door het kleurverschil komen er prachtige spiralen in het koekje.

Nu alleen nog bakken en proeven. Is de combinatie van deze twee degen wel lekker? Hoe bakt het koekje? Blijven de spiralen goed zichtbaar? Na wat spelen met de baktijd totdat we het koekje mooi krokant hebben, zijn we uitermate tevreden met deze ‘draai’ aan het foutje.

Het resultaat

De koekjes mogen de winkel in en via een oproep op social media om een naam te bedenken voor het koekje, is de ‘Kaneeltwister’ een feit. De melkvrije en glutenvrije koekjes gaan als ‘zoete broodjes’ over de toonbank. Ze vallen in de smaak!

Zo zie je maar dat er veel moois kan komen uit het maken van één foutje.

*** Zelf deze KANEELTWISTERS maken? Klik hier voor het recept.***

Heb jij wel eens iets wat leek te mislukken kunnen omdraaien naar een hartstikke mooi, verrassend of lekker resultaat? Deel je verhaal met de lezers. 

Schrijf je reactie in onderstaand commentaarveld.

.

Smakelijke groet,

Paula

.

* Deeg met kaneel of speculaaskruiden kun je beter een dag van te voren (of langer) maken, dan komt het deeg goed op smaak en kleur.