Even niet glutenvrij

Even niet glutenvrij, dat kan helemaal niet!

Eenmaal aan het glutenvrij dieet gezet, voor eeuwig er aan verbonden. Nee, ik bedoel dat dit blog deze keer niet over glutenvrij gaat, maar over mij gaat. Tja, dat gebeurt soms. Ik werd namelijk genomineerd voor de ´Very Inspiring Blogger Award´ door Mirjam van Ik ben Glutenvrij.

Wat is dat, die very inspiring blogger award? Dat is een virtuele prijs die rondzwerft in de bloggerswereld. Bloggers nomineren elkaar voor deze prijs en die kunnen de prijs vervolgens weer doorgeven. Tevens vermelden ze 7 nutteloze feiten over zichzelf.

Mirjam heeft mij dus genomineerd, dit is haar motivatie:´Paula als mens inspireert mij met haar doorzettingsvermogen en vrolijkheid. Paula deed een bakkersopleiding, waarbij gehamerd werd op het belang van gluten. Zij werd gegrepen door de vraag: “Wat als je geen gluten mag?”. Ondertussen bestaat haar glutenvrije bakkerij al bijna een half jaar (en haar gebakjes zijn heerlijk)!
Paula als blogger inspireert mij omdat ze in gaat op de theorie achter het bakken. Maar ze gaat ook in op de ‘problemen’ achter het hebben van coeliakie.´

Mirjam, ik kreeg het er warm van. Dank je wel voor je mooie woorden.

Blogs die mij inspireren

Vorig jaar las ik veel blogs over glutenvrij, nu schiet dat er bij in.

Een bron van inspiratie voor mij is het blog van de artiest Amanda Palmer. Haar blog kwam een keer op mijn pad, toen mijn plannen nog dromen waren. Niet veel later kwam ik via het blog dit filmpje tegen, The Art of Asking. Deze muzikante vertelt over de kunst van het vragen en het verbinden met je medemens. Met als hoogtepunt haar crowdfundingsactie voor het uitbrengen van een nieuw album.

http://www.ted.com/talks/amanda_palmer_the_art_of_asking?language=nl

Vragen is nog een hele kunst, maar als je het goed doet, met de juiste intentie, kan het iets heel moois opleveren.

Zo heb ik, voordat ik van Amanda Palmer had gehoord, een ludieke manier bedacht om startkapitaal bij elkaar te schrapen. Ik heb mijn vrienden geld gevraagd in ruil voor taarten om een klein startkapitaal te vergaren. Tjonge, om zomaar aan je vrienden 100 euro te vragen voor een plan waarvan de levensvatbaarheid nog niet vastgesteld was… best een ´met je billen bloot´ moment. Maar wat zo mooi was aan deze actie , of mensen met geld over de brug kwamen of niet, iedereen sprak over mijn plannen voor de glutenvrije bakkerswinkel. Daardoor werd mijn plan steeds concreter. Mijn vrienden raakten om deze manier verbonden met mijn plannen. Zoveel betrokkenheid bij het realiseren van een droom werkt zeer motiverend!

Nog meer inspiratie…

De blogger die ik graag wil nomineren is Hester. Een vriend van mij vertelde zijn collega Hester over mijn crowdfunding voor de glutenvrije bakkerij. Ze werd gelijk enthousiast en via mailcontact had ik er een sponsor bij. Dat vond ik heel bijzonder. Natuurlijk wilde ik weten wie deze gulle gever was. Zo ontdekte ik het blog van Hester, www.hesterisiemant.blogspot.nl over haar curieuze vondsten op rommelmarkten, wat ze allemaal meemaakt op die markten en wat ze er thuis van fabriceert. Wat een creativiteit! Juist het op een andere manier naar spullen kijken, van afdankertjes hebbedingetjes maken, raakt mij. Kijken vanuit een ander perspectief kan het onmogelijke mogelijk maken. De gekke speelse blogjes van Hester hebben een verfrissende kijk waar ik blij van word, en hopelijk meerderen met mij. Dank!

Dus Hester, bij deze ontvang je de nominatie Very Inspiring Blogger Award!

7 nutteloze feiten

Mocht je echt, echt, echt die nutteloze feiten willen lezen, klik hier. Genoeg over mij, volgende keer weer een blog over glutenvrij eten, bakken, leven.

Waar haal jij, de lezer van dit blog inspiratie, vandaan om te doen wat je wil doen?

Schrijf je reactie in onderstaand commentaarveld

Smakelijke groet,

de Gebaksjuwelier

Inschrijven nieuwsbrief

2 reacties

  1. Simone op 24 september 2014 om 15:30

    Hoi Paula,
    ik haal veel inspiratie uit de kinderen waar ik mee werk, de wereld op hun manier bekijken, heerlijk is dat. Stil staan bij de kleine dingen en waarom iets gaat zoals het gaat. En vooral alles op zijn tijd en geen haast.

    Groetjes Simone

    • Paula op 29 september 2014 om 10:44

      Hoi Simone,

      Bedankt voor je reactie. Kinderen kunnen inderdaad je kijk op de wereld veranderen. Toen ik nog in de zorg werkte, met volwassenen met een verstandelijke beperking, werd ik geraakt door hoe eenvoudig en tegelijkertijd waardevol sommige dingen kunnen zijn. Er zijn voor een ander is soms het belangrijkste wat er is.

      Groetjes, Paula

Laat een reactie achter